Η Σκιάθος έμεινε υπό την Βυζαντινή διοίκηση έως το 1453 π.χ., η οποία σύμφωνα με τον καθηγητή κ. Ι. Φραγκούλα :
«… ήταν περισσότερο τυπική και σκιώδης και ή κατοχή τού νησιού πολλές φορές διαμφισβητήθηκε από τούς Ενετούς, Γενοβέζους και Τούρκους. Και περί τα μέσα τού ΙΔ΄ αιώνα πού οι δύο δημοκρατίες βενετική και γενοβέζικη πολεμούσαν μεταξύ τους και ή πειρατεία στο Αιγαίο εξελίχτηκε σε αληθινή μάστιγα, οι Σκιαθίτες γι' ασφάλειά τους άφησαν την παραλιακή πόλη κι έχτισαν καινούρια στον απότομο βορινό βράχο, το Κάστρο, πού ήταν και φυσικό φρούριο.
Στην Επανάσταση έπειτα του 1821 η Σκίαθος πρόσφερε τις υπηρεσίες της από την έναρξη τού Αγώνα και στη θάλασσα και στην ξηρά, εδώ δε κατέφευγαν πολλοί Μακεδόνες και Θεσσαλοί πού βρήκαν περίθαλψη και προστασία. Οι δέ Ολύμπιοι οπλαρχηγοί και στρατιώτες πού ήταν μαζί τους με τον Καρατάσο, Γάτσο, Διαμαντή Νικολάου και άλλους εμπόδισαν «στή μάχη της Σκιάθου», τον Οκτώβριο 1823, τον Τοπάλ πασά, να καταλάβει το νησί. Με την υπογραφή δε τού Πρωτόκολλου τού Λονδίνου το 1829 οι Σκιαθίτες έφυγαν από το Κάστρο και κατέβησαν στο λιμάνι, εκεί πού ήταν άλλοτε ή αρχαία πόλη Σκίαθος.»
Μετά την Μικρασιατική καταστροφή του 1922 εγκαταστάθηκαν στο νησί πολλοί πρόσφυγες, κυρίως από την Αγία Παρασκευή του Τσεσμέ. Στη διάρκεια της Γερμανοϊταλικής κατοχής στο νησί υπήρχε δίκτυο φυγάδευσης στρατιωτικών συμμάχων, στις 23-8-1944 οι κατακτητές έκαψαν 180 περίπου σπίτια και σκότωσαν εννιά Σκιαθίτες, ως αντίποινα για την αιχμαλωσία, από ομάδα της Εθνικής Αντίστασης, αξιωματικού τους. Σήμερα η Σκιάθος είναι ένας από τους δημοφιλέστερους προορισμούς της χώρας μας, με τον τουρισμό να αποτελεί τη σημαντικότερη οικονομική δύναμη. Ο μόνιμος πληθυσμός ξεπερνά τους 6.500 και η δυναμική φιλοξενίας του να υπερβαίνει τους 200.000 επισκέπτες το χρόνο.
Για την προέλευση-ετυμολογία του ονόματος του νησιού υπάρχουν οι εξής τρεις εκδοχές, πρώτη από τη σκιά που ρίχνει το Άγιο Όρος ( εκδοχή ποιητική μεν, αλλά καθόλου πειστική), δεύτερη από την πολίχνη Σκιά της Εύβοιας, απ’ όπου ξεκίνησαν οι Χαλκιδαίοι για να εγκατασταθούν στο νησί και τρίτη που είναι και η πιθανότερη, από την πολλή σκιά που δημιουργούν τα πολλά δέντρα. Οπωσδήποτε, όμως εάν το όνομα είναι προελληνικό, τότε είναι δυσετυμολόγητο και επομένως οι εκδοχές που αναφέρθηκαν προηγουμένως, ίσως πρέπει να ξεχαστούν.
Θ. Τζούμας
